2023
Informacje ogólne i występowanie
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni i dolomitów środkowego dewonu w regionie kielecko-chęcińskim oraz w obrębie wapieni dolnego karbonu okolic Krzeszowic (rejon Paczółtowice-Czerna). Złoża kalcytu żyłowego o znaczeniu przemysłowym zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny w budownictwie sakralnym (np. „różanka zelejowska” i „różanka paczółtowicka”) oraz jako składnik grysów szlachetnych.
Zasoby
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu na koniec 2023 r., udokumentowane w trzech złożach, wynosiły 232,78 tys. t i wielkość ta nie uległa zmianie od wielu lat. Najbardziej zasobne jest złoże Skrzelczyce, gdzie żyła grubokrystalicznego kalcytu ma długość około 640 m, a szerokość około 25–42 m. W złożu Polichno-Skiby dwie żyły kalcytowe mają długość około 300 m i osiągają grubość od 3 do 16 m. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną – w pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą.
W roku 2023 żadne ze złóż kalcytu nie było objęte koncesją eksploatacyjną. Od wielu lat złoża kalcytu nie są eksploatowane, głównie z przyczyn ekonomicznych i ze względów ochrony środowiska.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2022
Informacje ogólne i występowanie
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni i dolomitów środkowego dewonu w regionie kielecko-chęcińskim oraz w obrębie wapieni dolnego karbonu okolic Krzeszowic (rejon Paczółtowice-Czerna). Złoża kalcytu żyłowego o znaczeniu przemysłowym zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny w budownictwie sakralnym (np. „różanka zelejowska” i „różanka paczółtowicka”) oraz jako składnik grysów szlachetnych.
Zasoby
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w trzech złożach, na koniec 2020 r. wynoszą 232,78 tys. t i wielkość ta nie uległa zmianie od wielu lat. Najbardziej zasobne jest złoże Skrzelczyce, gdzie żyła grubokrystalicznego kalcytu ma długość około 640 m, a szerokość około 25-42 m. W złożu Polichno-Skiby dwie żyły kalcytowe mają długość około 300 m i osiągają grubość od 3 do 16 m. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną – w pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą.
W roku 2022 żadne ze złóż nie było objęte koncesją eksploatacyjną. Od wielu lat żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane, głównie z przyczyn ekonomicznych i ze względów ochrony środowiska.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2021
Informacje ogólne i występowanie
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni i dolomitów środkowego dewonu w regionie kielecko-chęcińskim oraz w obrębie wapieni dolnego karbonu okolic Krzeszowic (rejon Paczółtowice-Czerna). Złoża kalcytu żyłowego o znaczeniu przemysłowym zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny w budownictwie sakralnym (np. „różanka zelejowska” i „różanka paczółtowicka”) oraz jako składnik grysów szlachetnych.
Zasoby
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w trzech złożach, na koniec 2020 r. wynoszą 232,78 tys. t i wielkość ta nie uległa zmianie od wielu lat. Najbardziej zasobne jest złoże Skrzelczyce, gdzie żyła grubokrystalicznego kalcytu ma długość około 640 m, a szerokość około 25-42 m. W złożu Polichno-Skiby dwie żyły kalcytowe mają długość około 300 m i osiągają grubość od 3 do 16 m. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną – w pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą.
W roku 2021 żadne ze złóż nie było objęte koncesją eksploatacyjną. Od wielu lat żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane, głównie z przyczyn ekonomicznych i ze względów ochrony środowiska.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2020
Informacje ogólne i występowanie
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni i dolomitów środkowego dewonu w regionie kielecko-chęcińskim oraz w obrębie wapieni dolnego karbonu okolic Krzeszowic (rejon Paczółtowice-Czerna). Złoża kalcytu żyłowego o znaczeniu przemysłowym zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny w budownictwie sakralnym (np. „różanka zelejowska” i „różanka paczółtowicka”) oraz jako składnik grysów szlachetnych.
Zasoby
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w trzech złożach, na koniec 2020 r. wynoszą 232,78 tys. t i wielkość ta nie uległa zmianie od wielu lat. Najbardziej zasobne jest złoże Skrzelczyce, gdzie żyła grubokrystalicznego kalcytu ma długość około 640 m, a szerokość około 25-42 m. W złożu Polichno-Skiby dwie żyły kalcytowe mają długość około 300 m i osiągają grubość od 3 do 16 m. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną – w pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą.
W roku 2020 żadne ze złóż nie było objęte koncesją eksploatacyjną. Od wielu lat żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane, głównie z przyczyn ekonomicznych i ze względów ochrony środowiska.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2019
Informacje ogólne i występowanie
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni i dolomitów środkowego dewonu w regionie kielecko-chęcińskim oraz w obrębie wapieni dolnego karbonu okolic Krzeszowic (rejon Paczółtowice-Czerna). Złoża kalcytu żyłowego o znaczeniu przemysłowym zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny w budownictwie sakralnym (np. „różanka zelejowska” i „różanka paczółtowicka”) oraz jako składnik grysów szlachetnych.
Zasoby
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w trzech złożach, na koniec 2019 r. wynoszą 232,78 tys. t i wielkość ta nie uległa zmianie od wielu lat. Najbardziej zasobne jest złoże Skrzelczyce, gdzie żyła grubokrystalicznego kalcytu ma długość około 640 m, a szerokość około 25-42 m. W złożu Polichno-Skiby dwie żyły kalcytowe mają długość około 300 m i osiągają grubość od 3 do 16 m. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną – w pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą.
W roku 2019 żadne ze złóż nie było objęte koncesją eksploatacyjną. Od wielu lat żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane, głównie z przyczyn ekonomicznych i ze względów ochrony środowiska.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2018
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni i dolomitów środkowego dewonu w regionie kielecko-chęcińskim oraz w obrębie wapieni dolnego karbonu okolic Krzeszowic (rejon Paczółtowice-Czerna). Złoża kalcytu żyłowego o znaczeniu przemysłowym zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny w budownictwie sakralnym (np. „różanka zelejowska” i „różanka paczółtowicka”) oraz jako składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu na koniec 2018 r., udokumentowane w trzech złożach, wynoszą 232,78 tys. t i wielkość ta nie uległa zmianie w stosunku do poprzedniego roku. Najbardziej zasobne jest złoże Skrzelczyce, gdzie żyła grubokrystalicznego kalcytu ma długość około 640 m, a szerokość około 25-42 m. W złożu Polichno-Skiby dwie żyły kalcytowe mają długość około 300 m i osiągają grubość od 3 do 16 m. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną – w pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą. Obecnie żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane z przyczyn ekonomicznych i względów ochrony środowiska.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2017
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni i dolomitów środkowego dewonu w regionie kielecko-chęcińskim oraz w obrębie wapieni dolnego karbonu okolic Krzeszowic (rejon Paczółtowice-Czerna). Złoża kalcytu żyłowego o znaczeniu przemysłowym zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny w budownictwie sakralnym (np. różanka zelejowska i różanka paczółtowicka) oraz jako składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu na koniec 2017 r., udokumentowane w trzech złożach, wynosiły 232,78 tys. t. i wielkość ta nie uległa zmianie w stosunku do poprzedniego roku. Najbardziej zasobne jest złoże Skrzelczyce, w którym żyła grubokrystalicznego kalcytu ma długość około 640 m, a szerokość około 25-42 m. W złożu Polichno-Skiby dwie żyły kalcytowe mają długość około 300 m i osiągają grubość od 3 do 16 m. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną – w pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą. Obecnie żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane z przyczyn ekonomicznych i ze względów ochrony środowiska.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2016
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni paleozoicznych w Górach Świętokrzyskich i w okolicach Krakowa (Paczółtowice i Czerna). Złoża kalcytu zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny (np. różanka zelejowska) oraz składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu na koniec 2016 r., udokumentowane w trzech złożach, wynoszą 232,78 tys. t. i wielkość ta nie uległa zmianie w stosunku do poprzedniego roku. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną. W pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą. Obecnie żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2015
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni paleozoicznych w Górach Świętokrzyskich i w okolicach Krakowa (Paczółtowice i Czerna). Złoża kalcytu zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt jest stosowany jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny (np. różanka zelejowska) oraz składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu na koniec 2015 r., udokumentowane w trzech złożach, wynoszą 233 tys. t. i wielkość ta nie uległa zmianie w stosunku do poprzedniego roku. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną. W pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi tam jedynie kopalinę towarzyszącą. Obecnie żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2014
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni paleozoicznych w Górach Świętokrzyskich i w okolicach Krakowa (Paczółtowice i Czerna). Złoża kalcytu zostały udokumentowane na obszarze województwa świętokrzyskiego.
Kalcyt ma zastosowanie jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny (np. „różanka zelejowska”) oraz składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w trzech złożach, wynoszą 233 tys. t. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną. W pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi kopalinę towarzyszącą. Obecnie żadne ze złóż kalcytu nie jest eksploatowane.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2013
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni paleozoicznych w Górach Świętokrzyskich i w okolicach Krakowa (Paczółtowice i Czerna). Złoża kalcytu zostały udokumentowane na obszarze woj. świętokrzyskiego.
Kalcyt ma zastosowanie jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny (np. „różanka zelejowska”) oraz składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w czterech złożach, wynoszą 233 tys. t. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną. W pozostałych złożach udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi kopalinę towarzyszącą.
Ubytek zasobów bilansowych powstał w wyniku skreślenia z krajowego bilansu zasobów złoża dolomitu i kalcytu Korzecko, w związku z wyeksploatowaniem kopaliny, ochroną rezerwatu przyrody „Góra Rzepka” oraz planami zabudowy wyrobiska poeksploatacyjnego dla celów dydaktycznych.
Stopień rozpoznania wielkości zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2012
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni paleozoicznych w Górach Świętokrzyskich i w okolicach Krakowa. Złoża kalcytu zostały udokumentowane na obszarze woj. świętokrzyskiego.
Kalcyt ma zastosowanie jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny (np. „różanka zelejowska”) oraz składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w czterech złożach, wynoszą 287 tys. t. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną. W pozostałych trzech udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi kopalinę towarzyszącą.
Od 1998 roku wydobycie kalcytu nie jest prowadzone. W złożu Skrzelczyce eksploatowane są wapienie dewońskie dla celów drogowych i budowlanych.
Stopień rozpoznania wielkości zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Dariusz Brzeziński
2011
Żyły kalcytu krystalicznego, genetycznie związane z procesami hydrotermalno-ascenzyjnymi, występują w obrębie wapieni paleozoicznych w Górach Świętokrzyskich i w okolicach Krakowa. Złoża kalcytu zostały udokumentowane na obszarze woj. świętokrzyskiego.
Kalcyt ma zastosowanie jako dodatek w produkcji ceramiki szlachetnej, przy czym ostatnio zastępowany jest innymi surowcami wysokowapniowymi. W przeszłości był wykorzystywany w przemyśle szklarskim, a także jako atrakcyjny kamień dekoracyjny (np. „różanka zelejowska”) oraz składnik grysów szlachetnych.
Geologiczne zasoby bilansowe kalcytu, udokumentowane w czterech złożach, wynoszą 287 tys. t. Jedynie w złożu Radomice I kalcyt jest kopaliną główną. W pozostałych trzech udokumentowano wapienie przeznaczone dla drogownictwa i budownictwa, a kalcyt stanowi kopalinę towarzyszącą.
Od 1998 roku wydobycie kalcytu nie jest prowadzone. W złożu Skrzelczyce eksploatowane są wapienie dewońskie dla celów drogowych i budowlanych.
Stopień rozpoznania wielkości zasobów i stan zagospodarowania poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracowała: Elżbieta Tołkanowicz