2023
Informacje ogólne i występowanie
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa), w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie - m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej - porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany w przemysłach: szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym.
Zasoby
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Tabela 1. Kwarc żyłowy – mln tGeologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego nie zmieniły się od ubiegłego roku i w 2023 r. wyniosły 6,16 mln t. W wyniku opracowania projektu zagospodarowania złoża Taczalin 1 i wydania koncesji na wydobywanie zasoby przemysłowe wzrosły o 0,53 mln t (28%) i wyniosły 1,88 mln t w 2023 r., co stanowi 31% zasobów bilansowych kwarcu żyłowego w Polsce.
W 2023 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nadal nie było eksploatowane. W 2016 r. zakończono wydobycie ze złoża Taczalin, a wydobycie ze złoża Stanisław wstrzymano w roku 2005. Po wieloletnim braku eksploatacji, mimo nadal ważnej koncesji na wydobywanie, złoże Stanisław uznane jest za zaniechane.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2023.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia bazy zasobowej znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Wołkowicz K., Sroga C., 2020 – „Kwarc żyłowy (vein quartz)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 325-328. PIG-PIB, Warszawa.
2022
Informacje ogólne i występowanie
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa), w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Zasoby
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego zmniejszyły się o 24,1 tys. t od ubiegłego roku i wyniosły 6,16 mln t w 2022 r. Spowodowane to zostało zatwierdzeniem dodatku nr 1 do dokumentacji geologicznej złoża Taczalin 1, wykonanym w celu podniesienia kategorii rozpoznania złoża z C2 na C1.
W 2022 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nadal nie było eksploatowane. W 2016 r. zakończono wydobycie ze złoża Taczalin, a wydobycie ze złoża Stanisław wstrzymano w 2005 r. Po wieloletnim braku eksploatacji, mimo nadal ważnej koncesji na wydobywanie, złoże Stanisław uznano za zaniechane. Zasoby przemysłowe tego złoża wynoszą 1,35 mln t, co stanowi 22% zasobów bilansowych kwarcu żyłowego w Polsce.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2022.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia bazy zasobowej znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Wołkowicz K., Sroga C., 2020 – „Kwarc żyłowy (vein quartz)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 325-328. PIG-PIB, Warszawa.
2021
Informacje ogólne i występowanie
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa), w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Zasoby
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego zwiększyły się o 569,24 tys. t od ubiegłego roku i wyniosły 6,18 mln t w 2021 r. Wzrost ten jest związany z udokumentowaniem złoża Taczalin 1, położonego częściowo na obszarze wydzielonym ze złoża Taczalin, którego zasoby zostały rozliczone w dodatku do dokumentacji geologicznej.
W 2021 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nie było eksploatowane. W 2016 r. zakończono wydobycie ze złoża Taczalin, a wydobycie ze złoża Stanisław wstrzymano w 2005 r. Po wieloletnim braku eksploatacji, mimo nadal ważnej koncesji na wydobywanie, złoże Stanisław uznano za zaniechane. Zasoby przemysłowe tego złoża wynoszą 1,35 mln t, co stanowi 22% zasobów bilansowych kwarcu żyłowego w Polsce.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2021.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia bazy zasobowej znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Wołkowicz K., Sroga C., 2020 – „Kwarc żyłowy (vein quartz)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 325-328. PIG-PIB, Warszawa.
2020
Informacje ogólne i występowanie
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa), w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Zasoby
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 5,61 mln t w 2020 r.
W 2020 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nie było eksploatowane. W 2016 r. zakończono wydobycie ze złoża Taczalin, a wydobycie ze złoża Stanisław wstrzymano w 2005 r. Po wieloletnim braku eksploatacji, mimo nadal ważnej koncesji na eksploatację, złoże Stanisław uznano za zaniechane. Zasoby przemysłowe tego złoża wynoszą 1,35 mln t, co stanowi 24% zasobów bilansowych kwarcu żyłowego w Polsce.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2020.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia bazy zasobowej znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Wołkowicz K., Sroga C., 2020 – Kwarc żyłowy (vein quartz). W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 325-328. PIG-PIB, Warszawa.
2019
Informacje ogólne i występowanie
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa), w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Zasoby
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 5,61 mln t w 2019 r.
W 2019 r. wygaszona została koncesja wydobywcza dla złoża Taczalin. Obecnie pozostało tylko jedno zagospodarowane złoże – Stanisław, którego zasoby przemysłowe wynoszą 1,35 mln t, co stanowi 24% zasobów bilansowych kwarcu żyłowego w Polsce.
W 2019 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nie było eksploatowane. Od 2016 r. wstrzymane było wydobycie ze złoża Taczalin, a eksploatacji ze złoża Stanisław zaprzestano w 2005 r.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2019.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia bazy zasobowej znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Wołkowicz K., Sroga C., 2020 – Kwarc żyłowy (vein quartz). W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 325-328. PIG-PIB, Warszawa.
2018
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa), w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia zasobów znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 5,61 mln t w 2018 r.
W dwóch zagospodarowanych złożach: Stanisław i Taczalin, zasoby przemysłowe wynoszą 1,72 mln t, co stanowi 45% ich zasobów bilansowych.
W 2018 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nie było eksploatowane. Od 2016 r. wstrzymane jest wydobycie ze złoża Taczalin, a eksploatacji ze złoża Stanisław zaprzestano w 2005 r.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2018.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
*Wołkowicz K., Sroga C., 2011 – Kwarc żyłowy. W: Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r. (red. S. Wołkowicz, T. Smakowski, S. Speczik): 205-208. PIG-PIB, Warszawa.
2017
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa), w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia zasobów znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemyśle: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 5,61 mln t w 2017 r.
W dwóch zagospodarowanych złożach: Stanisław i Taczalin, zasoby przemysłowe wynoszą 1,72 mln t, co stanowi 45% ich zasobów bilansowych.
W 2017 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nie było eksploatowane. Od 2016 r. wstrzymane jest wydobycie ze złoża Taczalin, a eksploatacji ze złoża Stanisław zaprzestano w 2005 r.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2017.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
*Wołkowicz K., Sroga C., 2011 – Kwarc żyłowy. W: Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r. (red. S. Wołkowicz, T. Smakowski, S. Speczik): 205-208. PIG-PIB, Warszawa.
2016
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa) w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia zasobów znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 5,61 mln t w 2016 r. Liczba złóż zmiejszyła się do sześciu, ponieważ nie wykazywane jest już złoże Sady (Białe Krowy), które zostało skreślone z bilansu w 2015 r.
W dwóch zagospodarowanych złożach – Stanisław i Taczalin – zasoby przemysłowe wynoszą 1,72 mln t, co stanowi 45% ich zasobów bilansowych.
W 2016 r. żadne złoże kwarcu żyłowego nie było eksploatowane. Wstrzymano wydobycie ze złoża Taczalin i nadal nie jest eksploatowane złoże Stanisław, zarzucone w 2005 r.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2016.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
*Wołkowicz K., Sroga C., 2011 – Kwarc żyłowy. W: Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r. (red. S. Wołkowicz, T. Smakowski, S. Speczik): 205-208. PIG-PIB, Warszawa.
2015
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne, ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany kwarcu: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki (SiO2) i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa) w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmienną miąższością i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Obszarem najbardziej perspektywicznym pod względem powiększenia zasobów jest przedłużenie złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne kwarcu żyłowego oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t*.
Kwarc żyłowy ma bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemyśle ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze jego odmiany – w przemyśle szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan zasobów geologicznych, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego w 2015 r. wyniosły 5,61 mln t. Zmniejszenie się zasobów o 0,95 mln t w stosunku do ubiegłego roku spowodowane było głównie skreśleniem z bilansu złoża Sady (Białe Krowy) – spadek o 0,94 mln t – oraz, w znacznie mniejszym stopniu, wydobyciem ze złoża Taczalin.
W dwóch zagospodarowanych złożach – Stanisław i Taczalin – zasoby przemysłowe wynoszą 1,72 mln t, co stanowi 45% ich zasobów bilansowych.
W 2015 r. prowadzono eksploatację złoża Taczalin i wydobyto 4,32 tys. t kopaliny. Nadal wstrzymane jest wydobycie ze złoża Stanisław, zarzucone w 2005 r.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
*Wołkowicz K., Sroga C., 2011 – Kwarc żyłowy. W: Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r. (red. S. Wołkowicz, T. Smakowski, S. Speczik): 205-208. PIG-PIB, Warszawa.
2014
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany tych kamieni: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki SiO2 i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa) w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmiennością miąższości i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia zasobów znajdują się na przedłużeniu złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne tej kopaliny oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t(1).
Kwarc żyłowy posiada bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany w przemysłach: szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan geologicznych zasobów, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego w 7 udokumentowanych złożach zmniejszyły się nieznacznie (o niecałe 6 tys. t) od ubiegłego roku w wyniku wydobycia i w mln t wyniosły tyle samo, co w zeszłym roku – 6,56 mln t.
W dwóch zagospodarowanych złożach: Stanisław i Taczalin, zasoby przemysłowe wynoszą 1,72 mln t, co stanowi 45 % ich zasobów bilansowych.
W 2014 r. wznowiono eksploatację złoża Taczalin i wydobyto 5,9 tys. t kopaliny. Nadal wstrzymane jest wydobycie ze złoża Stanisław, którego zaprzestano w 2005 r.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
(1) K. Wołkowicz, C. Sroga, 2011 – „Kwarc żyłowy” w „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r.” pod red. S. Wołkowicza, T. Smakowskiego, S. Speczika. PIG-PIB Warszawa.
2013
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany tych kamieni: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki SiO2 i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa) w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmiennością miąższości i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia zasobów znajdują się na przedłużenia złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne tej kopaliny oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t(1).
Kwarc żyłowy posiada bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany w przemysłach: szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan geologicznych zasobów, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego w 7 udokumentowanych złożach nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 6,56 mln t w 2013 r.
W dwóch zagospodarowanych złożach: Stanisław i Taczalin, zasoby przemysłowe wynoszą 1,73 mln t, co stanowi 32 % ich zasobów bilansowych.
Obecnie żadne z krajowych złóż kwarcu żyłowego nie jest eksploatowane. Wydobycie w złożu Krasków wstrzymano w 2007 r., a w złożach Stanisław i Taczalin – w 2005 r.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
(1) K. Wołkowicz, C. Sroga, 2011 – „Kwarc żyłowy” w „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r.” pod red. S. Wołkowicza, T. Smakowskiego, S. Speczika. PIG-PIB Warszawa.
2012
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany tych kamieni: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki SiO2 i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa) w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmiennością miąższości i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia zasobów znajdują się na przedłużenia złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne tej kopaliny oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t(1).
Kwarc żyłowy posiada bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany w przemysłach: szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan geologicznych zasobów, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego w 7 udokumentowanych złożach nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 6,56 mln t w 2012 r.
Zagospodarowane są trzy złoża: Krasków, Stanisław i Taczalin. Zasoby przemysłowe określone dla tych złóż wynoszą 3,23 mln t, co stanowi 50 % ich zasobów bilansowych.
Obecnie żadne z krajowych złóż kwarcu żyłowego nie jest eksploatowane. Wydobycie w złożu Krasków wstrzymano w 2007 r., a w złożach Stanisław i Taczalin – w 2005 r.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
(1) K. Wołkowicz, C. Sroga, 2011 – „Kwarc żyłowy” w „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r.” pod red. S. Wołkowicza, T. Smakowskiego, S. Speczika. PIG-PIB Warszawa.
2011
Kwarc (dwutlenek krzemu SiO2) jest jednym z najpospolitszych minerałów i jednym z głównych składników większości skał magmowych (np. granitów). W warunkach sprzyjających krystalizacji (np. w pustkach skalnych) tworzy sześcioboczne ostro zakończone słupy, które jako kamienie szlachetne i półszlachetne wykorzystywane są w jubilerstwie. W zależności od domieszki tlenków barwiących wyróżnia się różne odmiany tych kamieni: bezbarwny – kryształ górski, fioletowy – ametyst, czarny – morion.
Kwarc tworzy także żyły i soczewy w skałach metamorficznych i magmowych. Złoża kwarcu żyłowego powstają w wyniku nagromadzenia kwarcu w wypełnieniach przecinających masywy skalne. Kwarc żyłowy charakteryzuje się wysoką zawartością krzemionki SiO2 i niską zawartością tlenków barwiących Fe2O3 i TiO2.
W Polsce złoża kwarcu żyłowego występują w Sudetach (mapa) w krystalicznych utworach prekambru i paleozoiku. Złoża charakteryzują się zmiennością miąższości i dużym upadem żył i soczew, a także zmienną jakością kopaliny. Perspektywy odkrycia nowych złóż kwarcu żyłowego w Polsce są ograniczone do znanych już miejsc występowania. Najbardziej sprzyjające warunki do powiększenia zasobów znajdują się na przedłużenia złoża Stanisław, w strefie tektonicznej Rozdroża Izerskiego. Zasoby prognostyczne tej kopaliny oceniane są na 2,87 mln t, a zasoby perspektywiczne na 1,33 mln t(1).
Kwarc żyłowy posiada bardzo szerokie zastosowanie m.in. w przemysłach: ceramicznym (produkcja i zdobienia ceramiki szlachetnej, użytkowej i technicznej – porcelana, porcelit), materiałów ogniotrwałych, emalierskim i hutniczym, a najczystsze odmiany w przemysłach: szklarskim (szkło szlachetne), chemicznym i elektrotechnicznym. Z kwarcu żyłowego uzyskuje się wysokogatunkowe mączki i grysy kwarcowe (gatunki I i III kruszywa kwarcowego wg normy branżowej BN-80-6714-19).
Stan geologicznych zasobów, stopień rozpoznania i zagospodarowania złóż kwarcu żyłowego przedstawiono w tabeli 1.
Geologiczne zasoby bilansowe kwarcu żyłowego w 7 udokumentowanych złożach nie zmieniły się od ubiegłego roku i wyniosły 6,56 mln t w 2011 r.
Zagospodarowane są trzy złoża: Krasków, Stanisław i Taczalin. Zasoby przemysłowe określone dla tych złóż wynoszą 3,23 mln t, co stanowi 50 % ich zasobów bilansowych.
W 2011 r. nie było eksploatowane żadne ze złóż kwarcu żyłowego.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
(1) K. Wołkowicz, C. Sroga, 2011 – „Kwarc żyłowy” w „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31 XII 2009 r.” pod red. S. Wołkowicza, T. Smakowskiego, S. Speczika. PIG-PIB Warszawa.
