W przeciwieństwie do wczesnomioceńskiego globalnego wzrostu poziomu morza, paleośrodowisko eggenburgu basenu wschodnio - słowackiego uległo zmianie od głębokowodnego wysokoenergetycznego do płytkowodnego wysokoenergetycznego w wyniku tektoniki kolizyjnej, po czym w ottnangu nastąpiło wypiętrzenie i hiatus. Transgresja karpatu może być skorelowana z globalnym przybrzeżnym kontaktem wstępującym, ale śródkarpackie wahania poziomu morza były tektonicznie warunkowane w przeciwieństwie do badeńskich wahań, spowodowanych przez globalny wzrost poziomu morza w dolnym badenie i globalny spadek poziomu morza pod koniec środkowego badenu. Transgresja górnego badenu i przybrzeżny kontakt wstępujący to ostatnie dobrze widoczne globalne wydarzenia w zapisie sedymentacyjnym basenu wschodniosłowackiego. Stopniowe spłycenie w sarmacie lub lokalny spadek poziomu morza były głównie warunkowane przez tektonikę synsedymentacyjną podczas rozwoju basenu (Ryc. 4, 5).

Najpierw, razem z powstawaniem galeny, utworzyło się srebro rodzime, bezpośrednio krystalizując na krawędziach kryształów galeny. Następnie powstały siarkosole, w kolejności: boulangeryt-bournonit-pirargyryt-polibazyt. Złoto utworzyło się w następnym okresie mineralizacji, kiedy to wykrystalizowaly się: chalkopiryt, Bi-siarkosole, drobnoziarnisty kwarc i ilvait, a następnie miały miejsce procesy rozpuszczania i redepozycji złota i srebra.